We besloten om met zijn vieren en twee campers een korte trip naar Luxemburg te doen. Lekker rommelen met antennes en verbindingen maken vanaf Camping de la Riviere in Reisdorf waar ik al meer dan 40 jaar kom.
Vrijdag 14 oktober 2016
Ik heb voor het gemak maar een snipperdag genomen. Corrie moet nog werken fot 16.00 uur dus ik houd me bezig met het inrichten van de camper. Aangezien ik tijd genoeg heb doe ik dat op mijn gemak. Het is de bedoeling dat ik rond 16.00 uur in Rhoon sta om Corrie op te halen, haar taxibusje wordt als het goed is deze week gepoetst.
Ik vertrek ruim op tijd, ik moet ook nog even tanken. Als ik vertrek zal ik het autootje van Corrie voor de deur zetten zodat we bij terugkomst de camper weer kwijt kunnen. Ik haal de reservesleutel van binnen op samen met de laatste spullen die de camper in moeten. Vervolgens loop ik nog even te drentelen en ben zo ver dat ik de camper naar voor kan zetten en de auto op de plek van de camper. Nergens de sleutel te bekennen! Alle zakken nagekeken, binnen gezocht, niks te vinden. Rondom de camper, onder de camper, sleutel blijft foetsie. Tot ik op een helder moment bedenk dat ik wat spullen in de camper heb gelegd achterin, en ja hoor daar zit de sleutel tussen!
Ik ben precies om 16.00 uur in Rhoon nadat ik nog even heb getankt en hoef niet zo lang te wachten op Corrie. We vertrekken richting Camperplaats Maastricht waar Gert en Thea al op ons zitten te wachten. We verwachten iets meer dan twee uur te doen over 192 kilometer. Helaas zit het verkeer erg tegen, zo erg dan we bij elkaar in 7 files belanden. Zo worden de verwachte twee uren wel vier uren.
Het is al donker als we aankomen. Bij de camperplaats is geen beheerder, alles gebeurd electronisch via een centraal aanmeld scherm en een bijbehorende pin automaat. Op een of andere manier is alles in het duits, maar daar komen we makkelijk genoeg uit.
We betalen de € 15,00 stageld en beslissen dat we voor dit ene nachtje geen stroom nodig hebben. Tenslotte hebben we 2 huishoudaccu’s dus dat moet geen probleem zijn. Als we geïnstalleerd zijn komen Gert en Thea een bakkie doen en we maken er een gezellige avond van.
Zaterdag 15 oktober 2016
Redelijk op tijd worden we wakker en gaan we douchen en ontbijten. We rijden rond 10.00 uur weg richting de A2 die onder Maastricht in België verder gaat als de E25. Via de E25, E40 en E42 rijden we richting Sankt Vith waar we secundair gaan rijden door België richting Luxemburg. We doen het rustig aan en stoppen in Weiswampach waar een groot shopping center is, het heet “Shopping Center Massen”. Het ziet er redelijk nieuw uit, binnen zijn een aantal kleinere winkels en ook een hele grote supermarkt waar echt alles te koop is. Ons bekruipt het gevoel dat alles een beetje is gericht op de rijkere Lukemburger en de binnenkomende toeristen want de meeste artikelen daar te koop zijn redelijk aan de prijs.
We kopen wat versnaperingen voor onderweg en rijden ietsje door naar een tuincentrum waar we een bloemetje / plantje kopen voor de camping beheerders die ons vorig jaar erg hebben geholpen toen ik naar het ziekenhuis moest.
Bij een volgend benzinestation tankt Gert zijn camper nog even af en vervolgens nemen we de door Ewoud voorgestelde route over de N10 tot aan Reisdorf, een mooie route die ons door leuke dorpjes brengt over smalle bochtige, vaak soms ook slechte wegen. Via Vianden raken we de N10 kwijt maar op een gegeven moment vinden we hem weer terug en is het nog slechts een aantal kilometers tot aan Reisdorf.
We komen rond half 3 aan en lezen vervolgens op een aanplakbiljet dat de receptie pas om 3 uur open gaat. Gelukkig hebben we gereserveerde plekken, het is er echter niet druk en als je buiten de openingsuren aan komt mag je een plekje zoeken en je later melden. Dat heeft een andere Nederlandse camper ook gedaan en is op ons plekje gaan staan. Gelukkig is er nog plaats genoeg dus na het welkom van de beheerders die speciaal voor ons even naar buiten kwamen zochten we een leuk plekje op waar we ook nog wat antennes konden zetten.
     |
Nadat alles op zijn plek staat blijkt dat de schoonouders van Gert die de vorige week met de camper aan de moezel stonden, ook op deze camping staan en dat bij iedere reis naar het Moezelgebied doen. Dit was voor allebei de partijen een verrassing en we besloten om ’s avonds na het eten even wat te gaan drinken in het restaurant / cafe van de camping. Wil en Luc zijn heel vriendelijke mensen, makkelijk in de omgang en we hebben een geweldig gezellige avond. We spreken af om zondagavond met zijn allen wat te gaan eten in het restaurant van de camping.
Als we terugkomen gaan we ieder ons weegs en verdwijnen we in de camper voor een heerlijke nachtrust.
Zondag 16 oktober 2016.
We worden pas om kwart over negen wakker deze morgen. Kennelijk goed geslapen. We gaan even douchen om vervolgens te ontbijten zodat we om 11.00 uur naar de ronde van Gorkum kunnen luisteren via de stream van Joop. Om 10.00 uur komen we er achter dat er iets mis is met de stream en snel moeten wat nood oplossingen bedacht worden voor de mensen die alleen maar in de mogelijkheid zijn om de ronde via de stream te kunnen volgen te helpen. En vandaag zijn wij dat zelf ook.
Het weer is werkelijk schitterend, de zon schijnt en ik zit lekker buiten met mijn set wat verbindingen te maken. Gert en Thea zijn op de fiets weg, dus ik gebruik de langdraad van Gert en maak de ene na de andere verbinding. Mijn draad werkt niet goed, en bij terugkomst van Gert besluiten we om de balun van mijn antenne maar eens uit elkaar te kalen.
Die blijkt defect. De draad van de spoel die naar de straler gaat is afgebroken. Gelukkig is en nog genoeg draad om te solderen en nadat dit klusje geklaard is werkt alles weer als van ouds.
Om 06.30 uur gaan we aan tafel in het restaurant met Gert, Thea, Wil en Luc voor de gezamenlijke maaltijd. We hebben weer een gezellige avond en prima eten. Al wat later op de avond verdwijnen we naar onze campers voor een goede nachtrust.
Maandag 17 oktober 2016.
Niet zo goed geslapen deze nacht. De verkoudheid blijft me achtervolgen, mijn hoofd en neus zit vol. Ik ben vergeten om een pipet mee te nemen om te spoelen met zout water. Het plan van vandaag is om met de bus naar Echternach te gaan en daar eens wat rond te kijken. Ook kan ik dan een injectiespuit of iets dergelijks scoren bij een apotheek.
Het openbaar vervoer is prima geregeld in Luxemburg. Voor een dagkaart betaal je € 4,00 en met die kaart kun je in elke bus of trein stappen in het hele land. Daar maken we vandaag goed gebruik van. Het blijkt dat op Maandag de meeste winkels gesloten zijn. Gelukkig is de apotheek weer om 14:30 open en voor € 0,32 koop ik daar een injectiespuit zodat ik indien nodig de boel kan reinigen.
Echternach
Omdat de winkels toch dicht zijn besluiten we dan maar met de bus naar Beaufort te gaan voor een bezoek aan het slot wat daar te bezichtigen is. Dit lukt prima, vanaf de bushalte is het nog een aardig stuk lopen, simpel en alleen maar omdat we bij de verkeerde halte zijn uitgestapt 🙁
 |
Het laatste stuk was behoorlijk steil omlaag hetgeen betekent dat je op de terugweg weer behoorlijk steil omhoog moet klimmen, hetgeen een uitdaging was gezien mijn slechte nachtrust. Gelukkig is alles weer goed gekomen en zaten we om 16.19 uur in de bus naar Reisdorf waar wij uitstapte maar Gert en Thea nog even verder gingen om nog wat boodschappen te doen in Diekirch.
Bij terugkomst nam ik een lekkere alcoholische versnapering om bij te komen van deze toch wel erg leuke maar vermoeiende dag.
Dinsdag 18 oktober 2016
Vandaag is het weer wat minder, maar droog. We hebben een app gedownload op de telefoon waar de dienstregeling van geheel Luxemburg in staat. Zo komen we tot de conclusie dat we vanaf de camping, waar de bushalte vlak voor de deur is, met 1x overstappen naar het Mullerthal kunnen rijden.
Zo gezegd zo gedaan. Na douchen en eten besluiten we om daarheen te gaan, tenslotte is het droog en ze geven voor de rest van de week niet zulk fijn weer op. Wandelen is best leuk maar zodra het gaat regenen is de lol er snel vanaf.
We vertrekken richting Echternach met de bus waar we moeten overstappen op de bus naar het Mullerthal. De totale rit duurt plusminus een uur, aangezien beide bussen in ieder dorpje wel zo’n 3 keer stoppen.
We rijden langs de waterval richting het dorpje waar zich twee bushaltes niet al te ver bij elkaar bevinden. Na het uitstappen bekijken we de dienstregeling op de bushalte, en komen er achter dat we hiervandaan pas om 19.00 uur terug kunnen. Dat is niet de bedoeling, maar dat zoeken we verder wel uit dan bij terugkomst.
Het Mullerthal is een gedeelte van het gebied in Luxemburg wat Klein Zwitserland heet. Meer informatie kun je HIER vinden op de officiële internetpagina’s van het gebied.
Het Mullerthal is vooral bekend om zijn watervallen en de zgn Mullerthal Trail. De Mullerthal Trail leidt over een lengte van 112 km door alle landschappelijke bijzonderheden van de Regio Mullerthal – Luxemburgs Klein Zwitserland. Paden gaan door bossen en weiden om steeds weer langs indrukwekkende kloven en bizarre rotsen te komen.
Wij hebben de 112 km niet gehaald op deze dag. Vanaf de bushalte zijn we richting de watervallen gelopen over het onderste pad, en later weer terug over het bovenste pad. Al met al een behoorlijke wandeling met veel klauteren want de paden zijn er wel maar niet altijd even makkelijk te begaan.
                   |
Bij aankomst van de beide bushaltes hebben we de app maar eens geraadpleegd en komen tot de ontdekking dat we maar een 25 minuten behoeven te wachten tot er een bus komt die ons zal droppen op de N10, de weg waar de camping ook aan is. Na geruime tijd over tijd te zijn komt er een kleine bus aan, een Mercedes Sprinter ingericht als bus.
Met ons wacht nog een ander jong stel die nog geen kaartje hebben. Wanneer ze die proberen te kopen bij de chauffeur zegt deze dat hij die niet verkoopt en dat ze zo mee mogen rijden.
Aangekomen in het volgende dorp lopen we het kleine stukje naar de N10 waar we de juiste halte vinden. Na 10 minuten komt er al een bus die ons vervolgens af zet bij de camping. De totale reistijd van de terugreis was zo rond een half uur.
We nemen nog een drankje en gaan vervolgens wat eten.
Na het eten drinken Gert en Thea bij ons een bakkie koffie en nog wat vervolg versnaperingen. Niet al te laat verdwijnen we onder de wol, al met al een leuke maar wel vermoeiende dag.
Woensdag 19 oktober 2016.
Vandaag doen we niks. We nemen een vrije dag. De beide voorgaande dagen hebben gezien de vele wandelingen toch wel voor wat vermoeidheid gezorgd. Het weer is niet al te slecht en we rommelen een beetje met antennes en radios.
Aangezien we uitgeslapen hebben is deze dag ook weer snel om
Donderdag 20 oktober 2016.
Het weer is niet al te best. Mooie dag om dan maar eens de bus te pakken in de richting van Mersch waar een groot winkelcentrum is. Ook deze rit duurt een uur, overstappen in Ettelbruck.
Vlak bij het winkelcentrum stop de bus. We lopen wat winkels door en hier en daar worden wat inkopen gedaan. Het lijkt of ik op het Zuidplein loop met al die nederlandse winkels hier.
Tussen de middag eten we een broodje in een broodjeswinkel en doen daarna nog een electronica zaak aan. Vervolgens lopen we naar de bushalte en nemen de bus naar het station. Aangezien het nog vroeg in de middag is besluiten we een alternatieve route te nemen richting de camping.
Op het station nemen we de trein naar Ettelbruck. De trein doet daar een kwartiertje over en in Ettelbruck aangekomen zoeken we de bushalte richting de camping. Plotseling ziet Corrie een bus met eindbestemming Reisdorf die net op het punt staat te vertrekken. Ik weet met handgebaren de aandacht van de chauffeur te trekken en gelukkig kunnen we nog mee.
Na verschillende stops komen we weer aan in Reisdorf vanwaar de bus een andere lijn gaat rijden richting Berdorf. Wijn gaan er ons gemak van nemen en na het eten komen Gert en Thea weer een bakkie doen en maken we er weer een kei gezellige avond van.
Vrijdag 21 oktober 2016.
Gert en Thea hebben besloten een dag eerder weg te gaan. Ze willen maandag de camper in de winterstalling zetten maar moeten hem nog leeghalen en schoonmaken. Wij blijven nog een nachtje en vertrekken morgenochtend richting de Belgische grens.
Ik gebruik deze dag om dit verslag te tikken en om te proberen nog wat verbindingen te maken.
Het weer valt niet tegen, het is niet zo dat we buiten kunnen zitten maar het is in ieder geval droog.
Halverwege de dag vullen we de schoon water tank nog even bij wat wel een uitdaging is aangezien we een meter of 30 van het watertappunt staan en de waterslang maar 10 meter lang is. Dit lossen we op door onze nieuwe emmer goed schoon te maken. Vervolgens zoeken we de schoon watertank op die onder de bank zit en een grote dop heeft bovenop met een doorsnee van 15-20 cm en vullen zo met een paar emmers met schoon water voldoende tot de volgende dag.
Aan het eind van de dag ruimen we antennes, fietsen en andere zaken buitenom de camper op zodat we de andere dag snel weg kunnen. ’s Avonds voel ik me al minder, ik heb het gevoel dat de verkoudheid voorlopig nog niet weg is en ik ga vroeg naar bed.
Zaterdag 22 oktober 2016.
Al kort nadat ik in bed kroop begint het al. We hebben geen thermometer bij ons maar die heb ik niet nodig om te voelen dat ik behoorlijk koorts heb. Ik schud aan alle kanten en kan zo niet meer slapen. Ik zoek de paracetamol op en neem 2 stuks. Na verloop van tijd zakt de koorts een beetje en kan ik wat slapen.
Om 6 uur ’s morgens is het weer terug. Ik neem nog wat paracetamol en we besluiten dan maar om direct te vertrekken richting nederland. Om 7 uur is het zo ver, ik ben zelf niet in staat om terug te rijden dus Corrie zit achter het stuur, ik zit er naast met de paracetamol binnen handbereik.
Na 2 uurtjes stoppen we even om wat te eten en te drinken. We nemen de tijd om even rust te krijgen en ik neem nog wat paracetamol. Na een uur vertrekken we weer richting huis. We komen daar kort na de middag aan den ik schud ondertussen weer van de koorts. We zetten de camper op het kerkplein en gaan naar binnen.
Corrie besluit de huisartsenpost te bellen. Na enig overleg blijkt dat dat ik naar het ziekenhuis moet en de huisartsenpost beslissen dat ze een ambulance sturen. Daar schrik ik toch wel wat van.
De ambulance komt redelijk snel en aan het eind van de dag na vele onderzoeken, longfotos en talloze prikken in mijn armen en handen lig ik aan het einde van de dag met een infuus en een longontsteking in het ziekenhuis. Niet helemaal zoals ik het einde van de vakantie gepland had !